Z ciałem każdy ma jakiś problem, zwłaszcza własnym. Jest albo za grube, albo – to zdecydowanie rzadziej – za chude; za stare, za brzydkie, wysportowane i wypielęgnowane albo zaniedbane. Nie mniej ważne niż moje własne jest ciało drugiego, zwłaszcza bliskiego człowieka. Bo również ciałem kochamy i nienawidzimy, sprawiamy radość i krzywdzimy. Jak mówi jeden z autorów numeru „przez ciało możemy wyrazić najlepsze i najgorsze uczucia, zły dotyk może naznaczyć kogoś nieusuwalnym piętnem, dobry dotyk może sprawić, że ten ktoś zmartwychwstanie”. Autorzy WIĘZI – biegli nie tylko w sprawach ciała, ale i duszy, która również jest w tych rozważaniach ważną bohaterką – w pasjonujący sposób tropią nasze i współczesnej kultury relacje i potyczki z ciałem.