Polityk potrafi być raz Davidem Copperfieldem, a innym razem nierozgarniętym żonglerem, któremu piłeczki ciągle spadają na ziemię. Dla obywateli jest kluczowe, by ta magia służyła dobru wspólnemu.
Kobiety w dialogu koncentrują się na relacjach, a nie na debatach doktrynalnych. Podejście to jest przez niektórych odrzucane jako aktywność mniej poważna niż wymiana teologiczna między naukowcami.
Miejsca tworzone przez ludzi o wyjątkowej wrażliwości stają się przestrzenią największych napięć. Praca pod presją i niejasne granice między życiem prywatnym a zawodowym tworzą żyzny grunt pod nadużycia.
Niezależność brazylijskiego katolicyzmu od watykańskiego centrum, spowodowana długotrwałą nieobecnością kleru na rozległych obszarach kraju, doprowadziła do „nadprodukcji” charyzmatycznych proroków. Wraz ze swoimi wyznawcami zagrażali oni słabym strukturom kościelnym.
W społeczeństwach historycznie straumatyzowanych istnieje silna potrzeba uznania wyjątkowości własnego cierpienia i statusu ofiary. Pojawienie się Ukraińców w polskiej przestrzeni może budzić lęk, bo wprowadza inną opowieść – inną traumę.
Czy mija moda na sentymentalne powroty do ostatnich dekad XX wieku? Raczej zamiast przesuwać się od jednej dekady do następnej, próbujemy pamiętać wszystkie naraz. Jednak żadnej taką, jaką była naprawdę.
Nasi biskupi pogubili się w rozumieniu swojej jedności. Jeśli w jakiejś sprawie stanowisko zajmie KEP, to poszczególni biskupi jakby tracą własną podmiotowość. To korporacyjne rozumienie jedności mające przykrywać lęki i błędy.
Wciąż silne jest postrzeganie zwierząt jako „elementu gospodarstwa”, a nie istot czujących – mówi Maria Januszczyk, wiceprezeska Stowarzyszenia Prawnicy na Rzecz Zwierząt.
Mówi się, że to barok był epoką rozmachu, przepychu i nadmiaru – aż strach pomyśleć, w jakich kategoriach w tej kwestii będą nas opisywać następne pokolenia.
Istotą czeskiego konfliktu jest walka o ramy pojęciowe. To właśnie język – definiowanie tego, czym jest „tradycja”, „normalność” czy „wartości Zachodu” – staje się narzędziem politycznej dominacji.
Kościół, który znam, bywa świetny w diagnozowaniu upadków tego świata. A Kościół Chrystusowy to Kościół słuchający. Takiej odnowy chciał II Sobór Watykański.
Choć Fosse odżegnuje się od biograficzności swojego pisarstwa, to wiara i literatura są u niego jak awers i rewers tej samej monety. Jedno i drugie wyrasta z cierpienia.
Wychodząc od problematyki podjętej na wystawie „Zbudować dom” Jakuba Stanka, prezentowanej w Galerii Rynek 30, dyskutanci porozmawiają o „nowej” męskości i ojcostwie oraz o tym, jak je współcześnie definiować.
+ Pokaż więcej
Rozmawiać, nie przemawiać. 60 lat temu Kościół spojrzał ludziom w oczy
